Η “ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ” ΤΩΝ ΧΑΡΟΥΜΕΝΩΝ ΓΙΟΡΤΩΝ!

Πως είναι δυνατόν οι μέρες των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς να είναι πηγή θλίψης και μελαγχολίας για κάποιους ανθρώπους;

Kι όμως το χαρμόσυνο μήνυμα της Γέννησης το Χριστού και η έλευση του Νέου Έτους δεν τους ακουμπά , όχι τουλάχιστον με τον αναμενόμενο τρόπο, αντίθετα  μπορεί ακόμα και να τους τρομάζει.

Η αλήθεια είναι ότι πολλοί άνθρωποι στις γιορτές βιώνουν συναισθήματα θλίψης σε μικρό ή μεγάλο βαθμό, τα οποία κάποιες φορές προσομοιάζουν με αυτά της κατάθλιψης: Πεσμένη διάθεση, αρνητικές σκέψεις για τον εαυτό τους και τους άλλους, ευερεθιστότητα, τάση να απομονωθούμε.

Τι είναι αυτό που κάνει κάποιους ανθρώπους, αντί να χαίρονται, να μελαγχολούν;

Ένας λόγος που συμβάλλει στη μελαγχολία αυτών των ημερών ,είναι  η ατμόσφαιρα που μας «επιβάλλεται» κοινωνικά  στην οποία όλοι πρέπει να είμαστε χαρούμενοι , να διασκεδάζουμε, να αγοράζουμε δώρα, να πηγαινοερχόμαστε στα οικογενειακά τραπέζια όλο αυτό όμως για κάποιο λόγο  μπορεί να μην ταιριάζει  στην πραγματικής μας κατάστασης.

Έτσι, όταν όλα γύρω μας είναι λαμπερά σώνει και καλά όλοι  είναι χαρούμενοι, αγαπιούνται και διασκεδάζουν, τι συμβαίνει με μας , αφού εμείς δε νιώθουμε ανάλογα; Ίσως να μην αξίζουμε, ίσως έχουμε ένα κενό. Αντίστοιχα μπορεί να αισθανόμαστε και λόγω οικονομικών δυσκολιών που ενδεχομένως να έχουμε, ενώ το γενικότερο κλίμα των εορτών υπαγορεύει την υπερκατανάλωση.

Μία άλλη παράμετρος είναι  τα Χριστούγεννα των παιδικών μας χρόνων, αναμνήσεις  φορτισμένες με αρνητικά συναισθήματα, γεγονότα θλιβερά και τραυματικά που μπορεί και να ξεχάστηκαν αλλά κλειδώθηκαν στις  παιδικές  ψυχές και πυροδοτούν συναισθήματα λύπης .

Τέλος ένας επιπλέον παράγοντας  είναι και  αυτό που ονομάζουμε Εποχιακή Συναισθηματική Διαταραχή, ή αλλιώς «Εποχιακή Κατάθλιψη», η οποία παρατηρείται την περίοδο του χειμώνα, όπου εκτιθέμεθα λιγότερο στο ηλιακό φως, λόγω καιρικών συνθηκών, ενώ ταυτόχρονα οι νύχτες (σκοτάδι) έχουν μεγαλύτερη διάρκεια .

Κλείνοντας, τα άτομα που είναι επιρρεπείς περισσότερο στη θλίψη των γιορτών είναι οι ά ηλικιωμένοι,  οι ασθενείς, αλλά και άνθρωποι που ζουν μόνοι.

Τι προτείνεται να κάνουμε για να αντιμετωπίσουμε τη μελαγχολία στη διάρκεια των γιορτών; 

Καταρχάς δεν σημαίνει ότι είμαστε “κακοί άνθρωποι” ούτε τα “τα τέρατα της φύσης.”

 Ας επιτρέψουμε στον εαυτό μας να  βιώσει ΤΟ ΑΡΝΗΤΙΚΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ και να μην υποκύψουμε στη “δικτατορία” των Χαρούμενων Ανθρώπων . Κάποια στιγμή  θα περάσει θα κάνει  τον κύκλο του. Άλλωστε πολλές φορές, για να βιώσω τη χαρά, χρειάζεται να βιώσω τη θλίψη, ώστε να συγκεντρωθώ στον εαυτό μου και στις ανάγκες μου, να σκεφτώ τι πήγε καλά και τι όχι, να «παράγω» νέες λύσεις, να θέσω νέους στόχους.

Καλό επίσης θα ήταν να βιώνουμε τις γιορτινές μέρες με τον δικό μας προσωπικό τρόπο και να μην μπαίνουμε σε νόρμες  - “προκάτ” .

Να επικοινωνούμε  με τους φίλους μας και τους κοντινούς μας ανθρώπους τα συναισθήματα αυτά, μπορεί μάλιστα να εκπλαγούμε όταν θα καταλάβουμε ότι δεν είμαστε μόνο εμείς που νιώθουμε  έτσι.

Τέλος να επιτρέψουμε να φροντίσουμε τον εαυτό μας ,να κοιμηθούμε καλά, να φάμε καλά να χαλαρώσουμε και ναι ,να τεμπελιάσουμε.

Καλές Γιορτές με όποιον τρόπο εσείς θέλετε!

Άννα Ντίζου (ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ)